lunes, 22 de agosto de 2011

HIPOLITO MAESO RUEDA.

3000 metroko zifra magiko eta apetatsuak hainbat mendizalek, Pirinioetako mendikatea liluraturik, zifra borobila duten tontor guztiak lortzen saiatu direla egin du.Piriniozaletasunaren hasieratik zerrenda asko izan dira. Baina gaur egun lleidako Centre Excursionistaren zerrendarekin batera Buyseren 212 hirumilakoa dago. Mamu harrapatzaile taldea zerrenda hau osatzen saiatzen da. Buyseren taldeak proposaturiko arau objektibo bakarra erabiliz: gutxienez 10 metroko gorunea izan dadila. Arau hau kontuan hartuta tontor "berriak" aurki edo aipatutako gorunea bete ez dutenak ezaba ditzakegu. Hau dena, GPSgailu herrikoiek ematen diguten erreztasunari esker altuera neurriak egiteko.

Gero eta mendizale gehiagok Pirinioetako hirumila metro gorako tontorrak igo dituzte. Batzuek azpimarratzeko meritua lortu dute Jordi Farre eta Jesus Almarzak, CELko kideak, 1998an zehar lortu zituzten. Marta Alejandrek, bi mendizalekin batera, 52 egun jarraian, 2010ko iraila eta urrian bitartean, lortu zuten.

Alde batetik, 2005ean Javier Fernándezek 16 urteko mutil valentziarra hirumilako zerrenda bete zuen. Beste aldetik Tartareuko (Lleida) Lluis Garrafe "gaztea" zerrenda bukatzear dago ¡80 urteekin!.

Baina blogean sarrera hau Hipolito Maeso alpinistari eskaini nahi diogu. madrildarra jaiotzez, baina piriniozale adopzioz, sekulako igoera eta eskalada asko ez ezik gure ustez balentria berdintzeko zaila ere egin zuen, hau da, 34 egun jarraian zerrendaren 212 hirumilako egin zituen, osorik oinez eta gehienak bakardadean.

Hipolito Maesok, 1999ko udan, 50 urte bete zituen urtean, igoera guztiak egin zituen eta erakutsi zigun ez zela mendilerro exotikoetara joan behar lehenego mailako balentria alpinistikoa egin dezan. Bere ibilbidearen kontakizuna berak argitaratuko liburu batean agertzen da "Que bonitos son los Pirineos", gaur egun nahiko zaila da liburu hori aurkitzea.

Zoritxarrez, bost urte beranduago, 2004ko uztailean, Hipolito Maeso Roberto Vazquezekin batera hil zen Alpeetako Dufour tontorrera igo ondoren. Jaitsiera ekaitz gogorra eta haize bolada bortitzek harrapatu eta betirako eraman zituzten.

Oraindik Pirinioetan egin daitezkeen balentriaz gain hirumilako zerrenda osatzeko ekarpenez azpimarratu nahi ditugu. Horrela, aipatutako liburuan hainbat azalpen agertzen dira hirumilakoei buruz. Clot de la Hount-eko orratz misteriotsuez, konturatu gabeko zapaltzen diren tontorrez (hamar metroko gorune ote dute?),212ko zerrendan Lentilla tontorra edo HHM Campbieil ez sartzeaz, Pale Crabouneseko hiru tontor posiblez, Lezateko ertzean dauden orratz batzuen garrantzi eskasaz, Argaroteko bi tontorrez ( Alpina argitaletxeko mapa berrian agertzen direnak eta mamu harrapatzaileok hirumilako berria baieztatu duguna) edo non dagoen Goiko Russellen benetazko tontorraz.

Hipolito Maesok idatzi zuen liburuaren azala bere ibilbidea kontatuz.


Liburu bereko kontraportada.


Zalantzarik gabe, mamu harrapatzaileen taldean parte hartu balu ohore handia izango litzatekeen guretzat.

Carles (Fidelek itzuli du)

HIRUMILAKO MAMUAK:HEGO EKIALDEKO ALGAS

Panticosako bainuetxearen gainean kokatzen diren mendiek betidanik toponimia nahasia izan dute. Baliteke Sallent eta bainuetxetik ikusita eskaintzen dituzten itxura ezberdinak izatea, bere identifikazio zaila izanik. hau gutxi izango balitz bezala aitzindari frantziarrek egin zuten tontor izenen interpretazioak ez zuen batere lagundu. Adibidez Argualas tontorrari deitu zaio: Algas, Arollas, Aruales; Garmo Negrori: Aruales, Arnales,Pundillos eta Algas gixajoari, bainuetxetik ikusten ez duena; baina tontorrik deigarriena dena Sallentik ziur aski aurreko guztiak eman zaizkiola. Honekin batera pico de la Bandera tontor seinalatua da Karmengo ama birjinaren eguna, Uztailaren 16a, tontor honetan Argualasen igoera ospatzen zen banderatxo bat ipiniz tontorrean.

Argualas tontorra, talde honen malkartsuenik, Argualas tontorrarekin lotzen da ekialdetik mendebaldera doan gandor zorrotzaren bidez. Horretan bi erdiko tontor irten dira. Algasetik gertuena, bien arteko garaiena, Buyseren gainontzeko koten zerrendan 1010. zenbakidun agertzen da. Algasetik ehun metrotara kokatzen da.

2007ko abuztuaren 15ean, Joseba Calzada Ipar Algasetik Argualasera doan gandor osoan ibili zen arroil eta orratzak neurtuz. Horren ondorioz aipatutako kotak 11,3 metroko gorunea du mendebaldera, Algasen alboa, eta 21,4 metrotakoa ekialderantz, Argualasen alboa, GPs gailuak neurtutako altuera 3022,7 m. izan zen.

Garmo Negro magaletik ikusita Algas-Argualas gandorra(argazkilaria: Joseba Calzada)


Alde honetako xehetasun geografikoa (iturri: SITAR)


Ikus daiteke Algas tontorretik hiru gandor ateratzen direla eta tontorretatik distantzia laburrera hirurek goragune bat dutela.

Hori dela eta, bigarren mailako koten artean Ipar Algas sartu da. Kota honek ez du Buysek jarritako hamar metroko araua betetzen (Algaserantz 7,5 metroko gorunea da) baieztatu da.Argualaseko gandorrean, hemen aipatzen dugu Hego Ekialde Algas eta gainontzeko Hego mendebaldeko gandorra 3007 metroko kota bat dago orain arte neurtu ez duguna baina dirudi hamar metrokotik gertu dagoela, 1008 besteko kota da. Harritzekoa da Algas inguruko hiru sateliten artean gorune gutxiagoa aukeratuko litzatekeela zerrendan agertzeko, Ipar Algas hain zuzen ere.

Aipatu behar da Aragoian proposatuko izena Algas tontorrerako "Algás" dela.

Ekintza kontsulta dezakezu hurrengo estekan:
Hego ekialde Algas.

Datu teknikoak:

Algas S.E. :............. 30T x: 723476 y: 4738826 z: 3022,7
Aragoiko lurralde informazio zerbitzuak 3013,45 metroko altuera ematen du.

FTer (Fidelek itzuli du)